包含庶的词语
王子犯法,庶民同罪 wáng zǐ fàn fǎ shù mín tóng zuì
王子:借指有权势的人。庶民:平民百姓。有权势的人犯法,和老百姓一样处以罪刑。指法律面前人人平等。里庶 lǐ shù
乡里黎庶衆庶 zhòng shù
众民;百姓。生息蕃庶 shēng xī fán shù
生息:生活;蕃:繁殖。生存并繁殖人口走庶 zǒu shù
1.普通百姓。宗庶 zōng shù
宗子和庶子。众庶 zhòng shù
众民;百姓。支庶 zhī shù
宗法制度谓嫡子以外的旁支。蒸庶 zhēng shù
民众;百姓。烝庶 zhēng shù
1.众人,民众。兆庶 zhào shù
犹言兆民。芸庶 yún shù
1.百姓。亿庶 yì shù
1.亿万众庶。殷庶 yīn shù
指殷商的遗民。嚣庶 xiāo shù
喧扰嘈杂。徒庶 tú shù
庶民,民众。适庶 shì shù
嫡子和庶子。士庶 shì shù
士人和普通百姓。亦泛指人民﹑百姓。士族和庶族。三庶 sān shù
唐玄宗废太子瑛﹑鄂王瑶﹑光王琚为庶人,时称"三庶"。人庶 rén shù
即庶人。指百姓,平民。枝庶 zhī shù
1.嫡长子以外的支系。明庶 míng shù
谓表明众人的事功。见'明庶风'。民庶 mín shù
庶民﹐百姓。氓庶 méng shù
百姓。理庶 lǐ shù
犹治民。